Tveir fyrir einn.

Jæja, þá er nú að sjá fyrir endann á þessari heimsókn til Íslands en heimsóknin er orðin rúmlega helmingi lengri en til stóð í upphafi, átti að vera sléttur mánuður en varð rúmlega tveir mánuðir.
Það er búið að vera dálítið þreytandi að bíða eftir að komast að hjá læknum og svo að bíða eftir niðurstöðum úrr rannsóknum, en mest um vert að það tókst að fá niðurstöðu og ljúka þessu alveg á þessum tíma.
Nú er bara að vona að krabbinn verði ekki með neina útþenslustefnu og láti sér nægja þennan litla blett sem hann er búinn að hreiðra um sig á. Sambúðin við hann hingað til lofar góðu, því ég verð ekkert var við hann og vona bara að það verði þannig í framtíðinni.

Ég er farinn að hlakka talsvert mikið til að koma heim eftir allan þennan tíma, þó það hafi farið mjög vel um okkur í þessu góða húsi hér í Kópavogi og það verður seint fullþakkaður sá rausnarskapur eigendanna að lána okkur húsið sitt og bíl, en það er ómetanlegt að kynnast svona góðu fólki.
Það er víst best að tala sem minnst um hvernig veðrið hefur verið þessa tvo mánuði, en mér finnst að það hefði mátt vera ögn betra.