Komin í samband

30. október

Veður:13,8°/26,4° að mestu skýjað í dag og lítilsháttar rigning í kvöld.

Þegar ég ætlaði að setja pistilinn minn inn á dagbókina í gærkvöldi tókst mér ekki að opna síðuna mína og eftir nokkrar árangurslausar tilraunir reyndi ég að endurræsa tölvuna, því ég hélt að þetta væru ef til vill einhverjir dyntir í henni, en það breytti engu,.Þá fór að læðast að mér slæmur grunur um að ekki væri allt með felldu með nettenginguna og jú það var ekkert samband út á netið og þegar síminn var athugaður var sama upp á teningnum, ekkert samband.
Þegar hér var komið sögu var klukkan langt gengin í ellefu, svo það var ákveðið að sofa á þessu í nótt og vona að þetta væri komið í lag með morgninum, en það reyndist allt vera sambandslaust í morgunn alveg eins og í gærkvöldi.
Eftir morgunkaffi hringdi Þórunn í símafélagið og tilkynnti bilunina og var sagt að það yrði haft samband fljótlega.Þegar klukkan var langt gengin í þrjú hringdi hún aftur, en það var engin svör að hafa um hvað væri að, og eina loforðið sem var gefið var að þetta yrði komið í lag innan 48 stunda frá því að tilkynnt var um bilunina. Við höfum áður heyrt svona yfirlýsingar, svo við erum ekki allt of bjartsýn á að þetta standist.
Það er líka símasambandslaust hjá tveim nágrönnum okkar sem við vitum um, það geta verið fleiri án þess að við vitum um það. Þeir eru ekkert að æsa sig yfir svona smáræði, enda ekki að leika sér á netinu eins og við.
Daglegt líf fer talsvert úr skorðum hjá manni þegar ekki er hægt að vera á netinu, því það fer talsverður tími á degi hverjum í að lesa blöð á netinu og leita sér að einhverjum upplýsingum.

Rósa og Geiri komu hér í morgunn og borðuðu svo með okkur hádegismat.

Síðdegis fórum við til Aveiro, meðal annars til að reka á eftir að fá handbók á ensku yfir Priusinn. :að eru nú að verða nær tveir mánuðir síðan þessi bók var pöntuð og enn er hún ókomin. Þegar við sögðumst vera mjög ósátt við þessa þjónustu, var okkur bara vinsamlegast bent á að við værum í Portúgal og svona gengu hlutirnir fyrir sig þar. Því miður erum við oft búin að heyra þessa setningu og á meðan fólk tekur það sem sjálfsagðan hlut að svona sé þetta bara í Portúgal og gerir ekkert til að bæta úr því er ekki mikil von um framför.