Veður: 17°/29° heiðskýrt, vindur í nótt.
Það tókst í dag að koma því í verk að klippa hekkið, enda þriðji dagurinn sem það var sett á dagskrá dagsins.
Svona til að sanna að þetta sé satt set ég mynd af hekkinu eins og það leit út eftir klippinguna.
Það var raunar fleira á þessum bæ sem klippum var beint að í dag, því kollurinn á mér þótti ekki vera orðin samkvæmishæfur, svo Þórunn tók hann til meðferðar. Ég er ekkert að birta myndir af seinni klippingunni, þó ég efist ekki um að ég sé snilldar vel klipptur, en ég er bara ekki mikið gefin fyrir að láta taka af mér myndir, þó það hafi lagast mikið eftir því sem árunum hjá mér fjölgar. Ég man eftir því að það var mjög erfitt að fá mig til að sitja fyrir framan myndavél þegar ég var lítill.
Það ætlar að sannast á mér eins og mörgum öðrum að tvisvar verður gamall maður barn, því þegar ég var barn var ég klipptur heima og Pabbi minn sá um þá framkvæmd. Ég man að hann eignaðist handklippur til að auðvelda sér verkið, en fyrstu árin notaðist hann bara við skæri. Ég man að þessar klippur áttu það til að reita mann einstaka sinnum, svo maður kveinkaði sér og svo fannst mér hárið alltaf vilja fara í augun og upp í nefið á mér.. Pabbi klippti líka nokkra nágranna sína. Ég er helst á að á þeim tíma hafi ekki verið neinn rakari á öllu suðurlandsundirlendinu og fyrsti rakarinn sem ég komst í kynni við var á selfossi rétt eftir 1950. Mér er nær að halda að margir bændurnir hafi ekki látið klippa sig nema í mesta lagi fjórum sinnum á ári, því oft voru þeir ansi lubbalegir að sjá.
Semsagt heimaklipptur sem barn og unglingur og aftur nú þegar ég á að heita að vera komin til vits og ára.
Þórunn er búin að vera að nostra við að taka til inni og snyrta ýmislegt því við eigum von á vinum okkar í heimsókn í kvöld, þeim Jóni og Siggu. Þau ætla að vera svo elskuleg að vera hjá okkur í eina viku, það verður reglulega ánægjulegt.
Það þarf nú raunar ekki neina gestakomu til að Þórunn snyrti til innan dyra sem utan.
31 maí 2006
30 maí 2006
Breytt dagskrá.
Veður: 19°/30° heiðskýrt. Ínótt gerði talsverðan vind, en lægði með morgninum.
Ég sagði víst í gær að ég ætlaði að klippa limgerðið í dag, en nú er komið kvöld og limgerðið enn óklippt.
Góð áforn um að klippa limgerið í morgunn fóru út um þúfur vegna þess að guðmundur og Jónína fengu að leggja peninga inn á reikninginn okkar áður en þau lögðu upp í húsakaupaferðina hingað. Þau áttu engan bankareikning hér í landi á þeim tíma, en nú eru þau búin að stofna bankareikning og við þurftum að fara í okkar banka og biðja þá að millifæra yfir á þeirra reikning. Við hittum á elskulegan gjaldkera sem spjallaði við okkur um heima og geima á meðan hann var að vinna sitt verk.
Eftir þetta litum við inn hjá G og R. Frúin var í klippingu þegar við komum, en birtist fljótlega og var mjög ánægð með þá þjónustu sem hún fékk á hárgreiðslustofunni. Þær töluðu saman með höndunum sagði Rósa og gekk bara vel.
Næst á dagskrá var að fara í búð og kaupa sitt lítið af hverju, sem síðar meir á að lenda í okkar maga og vonandi líka maga væntanlegra gesta okkar.
Um miðjan daginn var ég svo að æfa mig að nota Gps kerfið sem ég er með í fartölvunni og ég held að ég sé að verða komin vel á veg með að geta nýtt mér það.
Ég var næstum búin að gleyma einu afreki sem ég vann í dag, en afrekaskráin í dag er ekki svo beisin að hún megi við því að láta eitthvað óupptalið af því sem gert var. Ég semsagt batt tómatplönturnar betur upp, svo þær þyldu betur, ef það verður vindur aftur í nótt eins og síðast liðna nótt.
Í kvöld komu svo Jónína og Guðmundur og sögðu okkur frá hvernig húsakaupunum miðaði áfram hjá þeim.
Í viðræðunum í gær kom upp einhver misskilningur á milli kaupanda og seljanda um hvernig átti að haga greiðslu fyrir eignina, þetta varð til þess að frekari vinnu var frestað fram á fimmtudag, en þau eru fremur bjartsýn á að þá takist að koma þessu vel áleiðis.
Ég sagði víst í gær að ég ætlaði að klippa limgerðið í dag, en nú er komið kvöld og limgerðið enn óklippt.
Góð áforn um að klippa limgerið í morgunn fóru út um þúfur vegna þess að guðmundur og Jónína fengu að leggja peninga inn á reikninginn okkar áður en þau lögðu upp í húsakaupaferðina hingað. Þau áttu engan bankareikning hér í landi á þeim tíma, en nú eru þau búin að stofna bankareikning og við þurftum að fara í okkar banka og biðja þá að millifæra yfir á þeirra reikning. Við hittum á elskulegan gjaldkera sem spjallaði við okkur um heima og geima á meðan hann var að vinna sitt verk.
Eftir þetta litum við inn hjá G og R. Frúin var í klippingu þegar við komum, en birtist fljótlega og var mjög ánægð með þá þjónustu sem hún fékk á hárgreiðslustofunni. Þær töluðu saman með höndunum sagði Rósa og gekk bara vel.
Næst á dagskrá var að fara í búð og kaupa sitt lítið af hverju, sem síðar meir á að lenda í okkar maga og vonandi líka maga væntanlegra gesta okkar.
Um miðjan daginn var ég svo að æfa mig að nota Gps kerfið sem ég er með í fartölvunni og ég held að ég sé að verða komin vel á veg með að geta nýtt mér það.
Ég var næstum búin að gleyma einu afreki sem ég vann í dag, en afrekaskráin í dag er ekki svo beisin að hún megi við því að láta eitthvað óupptalið af því sem gert var. Ég semsagt batt tómatplönturnar betur upp, svo þær þyldu betur, ef það verður vindur aftur í nótt eins og síðast liðna nótt.
Í kvöld komu svo Jónína og Guðmundur og sögðu okkur frá hvernig húsakaupunum miðaði áfram hjá þeim.
Í viðræðunum í gær kom upp einhver misskilningur á milli kaupanda og seljanda um hvernig átti að haga greiðslu fyrir eignina, þetta varð til þess að frekari vinnu var frestað fram á fimmtudag, en þau eru fremur bjartsýn á að þá takist að koma þessu vel áleiðis.
29 maí 2006
Húsgagnaverslanir
Veður: 19°/34° heiðskýrt.
Morgunverkin hjá mér voru að slá baklóðina og þá sá ég að það er alveg tímabært að klippa limgerðið við hana, svo klippingin er komin á verkefnaskrá morgundagsin
Þegar það var orðið vel hlýtt úti settist ég inn og las Moggann, meðal annars til að sjá úrslitin í sveitarstjórnarkosningunum.
Geiri og Rósa komu hér skömmu fyrir hádegi og buðu okkur að koma með niður í Aveiro.
Við byrjuðum á að fá okkur að borða, enda veitti ekki að hafa næga orku, því næsta mál á dagskrá var að fara með þeim í húsgagnaverslanir. Þau eru að svipast um eftir sófaborði og borði fyrir sjónvarpið. Við fórum í nokkrar mjög stórar verslanir, en höfðum ekki árangur sem erfiði. Þau halda leitinni áfram síðar.
Morgunverkin hjá mér voru að slá baklóðina og þá sá ég að það er alveg tímabært að klippa limgerðið við hana, svo klippingin er komin á verkefnaskrá morgundagsin
Þegar það var orðið vel hlýtt úti settist ég inn og las Moggann, meðal annars til að sjá úrslitin í sveitarstjórnarkosningunum.
Geiri og Rósa komu hér skömmu fyrir hádegi og buðu okkur að koma með niður í Aveiro.
Við byrjuðum á að fá okkur að borða, enda veitti ekki að hafa næga orku, því næsta mál á dagskrá var að fara með þeim í húsgagnaverslanir. Þau eru að svipast um eftir sófaborði og borði fyrir sjónvarpið. Við fórum í nokkrar mjög stórar verslanir, en höfðum ekki árangur sem erfiði. Þau halda leitinni áfram síðar.
28 maí 2006
Góður sunnudagur.
Veður: 22°/34° Heiðskýrt
Guðmundur og Jónína gistu hjá okkur í nótt. Þau spjalla mikið um jarðarkaupin sín hér sem von er, því þetta er langþráður draumur hjá þeim að eignast aðsetur hér og nú virðist sá draumur vera að rætast.
Á morgunn ætla þau að hitta seljandann, en hann býr í Hollandi en er kominn til Portúgal til að ganga frá sölunni. Vonandi að þetta gangi allt vel, en lendi ekki upp á einhverju pappírsskeri hér í öllu skrifræðinu.
Geiri og Rósa komu hér í morgunn og borðuðu hádegismat með okkur ásamt þeim Jónínu og Guðmundi. Það er svo lanAgt síðan við höfum haft svona marga matargesti í einu, svo þetta var virkilega ánægjulegt.
Þórunn galdraði fram ljúffengan ofnrétt.
Guðmundur og Jónína fóru til Eyjólfs síðdegis, en hann og Manúel, sem Eyjólfur leigir hjá ætla að fara með þeim á fund seljandans og vera þeim til trausts og halds. Manúel er kunnugur öllu sem lýtur að húsbyggingum og kaupum og sölu á eignum, svo þau eru mjög heppin að hann skuli aðstoða þau.
Geiri hringdi í kvöld og hafði þær fréttir að færa að þau væru búin að kaupa sér far til Gautaborgar næsta fimmtudag. Hann ætlar meðal annars að hitta systir sína sem verður stödd í Gautaborg þessa sömu daga og þau.
Guðmundur og Jónína gistu hjá okkur í nótt. Þau spjalla mikið um jarðarkaupin sín hér sem von er, því þetta er langþráður draumur hjá þeim að eignast aðsetur hér og nú virðist sá draumur vera að rætast.
Á morgunn ætla þau að hitta seljandann, en hann býr í Hollandi en er kominn til Portúgal til að ganga frá sölunni. Vonandi að þetta gangi allt vel, en lendi ekki upp á einhverju pappírsskeri hér í öllu skrifræðinu.
Geiri og Rósa komu hér í morgunn og borðuðu hádegismat með okkur ásamt þeim Jónínu og Guðmundi. Það er svo lanAgt síðan við höfum haft svona marga matargesti í einu, svo þetta var virkilega ánægjulegt.
Þórunn galdraði fram ljúffengan ofnrétt.
Guðmundur og Jónína fóru til Eyjólfs síðdegis, en hann og Manúel, sem Eyjólfur leigir hjá ætla að fara með þeim á fund seljandans og vera þeim til trausts og halds. Manúel er kunnugur öllu sem lýtur að húsbyggingum og kaupum og sölu á eignum, svo þau eru mjög heppin að hann skuli aðstoða þau.
Geiri hringdi í kvöld og hafði þær fréttir að færa að þau væru búin að kaupa sér far til Gautaborgar næsta fimmtudag. Hann ætlar meðal annars að hitta systir sína sem verður stödd í Gautaborg þessa sömu daga og þau.
27 maí 2006
Gestir
Veður: 20°/36° heiðskírt.
Vorum komin út í garð að vinna klukkan hálf níu í morgunn, því það leit út fyrir að verða vel heitt þegar liði á daginn, það rættist líka eins og sjá má á hitatölum dagsins.
Guðmundur og Jónína komu hér síðdegis, en þau eru hér í Portúgal í þeim erindagjörðum að kaupa sér landskika og hús. Þau eru búin að finna hús sem þau ætla að kaupa og vonast til að geta gengið frá kaupunum á næstu tveim vikum.
Vorum komin út í garð að vinna klukkan hálf níu í morgunn, því það leit út fyrir að verða vel heitt þegar liði á daginn, það rættist líka eins og sjá má á hitatölum dagsins.
Guðmundur og Jónína komu hér síðdegis, en þau eru hér í Portúgal í þeim erindagjörðum að kaupa sér landskika og hús. Þau eru búin að finna hús sem þau ætla að kaupa og vonast til að geta gengið frá kaupunum á næstu tveim vikum.
26 maí 2006
Litla Gunna og litli Jón.
Veður: 19°/33° heiðskýrt.
Eins og sjá má á hitatölunum hér fyrir ofan tóku þær heldur betur stökk upp á við í dag og það er búist við svipuðum hita fram yfir helgi.
Það var leikfimisdagur í dag og þar mætti ég bara í stutturum og hlýrabol, enda orðið hlýtt í veðri strax klukkan níu.
Þegar við renndum inn á bílastæðið við leikfimishúsið kom þar í sama mund annar bíll, ég er raunar ekki alveg viss um að það sé hægt að tala um alvörubíl, hann er svo lítill, aðeins fyrir tvo farþega. Hámarkshraði á þessum bílum er aðeins sextíu kílómetrar og það nægir ökupróf á skellinöðru til að aka þessu apparati. Út úr þessu farartæki stigu hjón sem eru í leikfimi með okkur og þegar ég sá þau datt mér í hug ljóðið um litlu Gunnu og litla jón, því þau eru bæði svo lágvaxinn. Ég gæti trúað að þau væru ekki nema 1,55 m á hæð. Bæði eru þau brosmild og elskuleg, en mér finnst gaman að sjá hvernig hann hreyfir sig. Hann er kvikur í hreyfingum, en hreifir sig einna líkast og Chaplin gerði, eða þá eins og maður gæti ímyndað sér hreyfingar á vélmenni.
Eftir leikfimina litum við inn hjá G og R, á meðan við vorum þar var komið með réttu dýnurnar í rúmin þeirra, en þau eru búin að bíða eftir þeim í nærri þrjár vikur. Nú vona ég að þau eigi góða nótt í bólinu og sofi vel framvegis.
Við heimsóttum Pétur síðdegis, en það er orðið mjög langt um liðið síðan við höfum komið til hans. Við erum búin að gera nokkrar tilraunir til að heimsækja hann, en það hefur ekki hentað honum sá tími sem við höfum verið þarna á ferðinni, en í dag gat hann tekið á móti okkur.
Eftir heimsóknina hjá Pétri fórum við niður að sjó, en það var svo sterkur vindur þar að við stoppuðum stutt, drifum okkur bara heim í dalinn okkar þar sem enn var hlýtt og gott.
Eins og sjá má á hitatölunum hér fyrir ofan tóku þær heldur betur stökk upp á við í dag og það er búist við svipuðum hita fram yfir helgi.
Það var leikfimisdagur í dag og þar mætti ég bara í stutturum og hlýrabol, enda orðið hlýtt í veðri strax klukkan níu.
Þegar við renndum inn á bílastæðið við leikfimishúsið kom þar í sama mund annar bíll, ég er raunar ekki alveg viss um að það sé hægt að tala um alvörubíl, hann er svo lítill, aðeins fyrir tvo farþega. Hámarkshraði á þessum bílum er aðeins sextíu kílómetrar og það nægir ökupróf á skellinöðru til að aka þessu apparati. Út úr þessu farartæki stigu hjón sem eru í leikfimi með okkur og þegar ég sá þau datt mér í hug ljóðið um litlu Gunnu og litla jón, því þau eru bæði svo lágvaxinn. Ég gæti trúað að þau væru ekki nema 1,55 m á hæð. Bæði eru þau brosmild og elskuleg, en mér finnst gaman að sjá hvernig hann hreyfir sig. Hann er kvikur í hreyfingum, en hreifir sig einna líkast og Chaplin gerði, eða þá eins og maður gæti ímyndað sér hreyfingar á vélmenni.
Eftir leikfimina litum við inn hjá G og R, á meðan við vorum þar var komið með réttu dýnurnar í rúmin þeirra, en þau eru búin að bíða eftir þeim í nærri þrjár vikur. Nú vona ég að þau eigi góða nótt í bólinu og sofi vel framvegis.
Við heimsóttum Pétur síðdegis, en það er orðið mjög langt um liðið síðan við höfum komið til hans. Við erum búin að gera nokkrar tilraunir til að heimsækja hann, en það hefur ekki hentað honum sá tími sem við höfum verið þarna á ferðinni, en í dag gat hann tekið á móti okkur.
Eftir heimsóknina hjá Pétri fórum við niður að sjó, en það var svo sterkur vindur þar að við stoppuðum stutt, drifum okkur bara heim í dalinn okkar þar sem enn var hlýtt og gott.
25 maí 2006
Bóndabaunir
Veður: 10°/26° heiðskýrt.
Nú er mest af bóndabaununum fullþroskaðar og Þórunn er að koma þeim í frysti núna þessa dagana. Það er ekki eins góð uppskera af þeim í ár og í fyrra, en það ætti ekki að koma að sök,því það eru til fyrningar frá því í fyrra, en þá var uppskeran mjög góð.
Í morgunn málaði ég þá bletti á húsinu að utanverðu þar sem málningin var flögnuð, svo nú er allt tilbúið undir málningu að utan.
Eftir hádegi fór ég einn í hjólatúr, því Þórunn vildi frekar vera heima og sinna um bóndabaunirnar. Það er líka ágætt að fara einn annað slagið, því þá get ég tekið betur á. Ég hef trú á því að það sé hollt að reyna vel á sig öðru hvoru, svona til að fá almennilega hreyfingu á blóðið.
Síðdegis bakaði ég svo jólaköku, sem bragðaðist ágætlega.
Grassa kom í heimsókn og kunni vel að meta kökuna og dóttir hennar var á sama máli um að hún væri góð.
Nú er mest af bóndabaununum fullþroskaðar og Þórunn er að koma þeim í frysti núna þessa dagana. Það er ekki eins góð uppskera af þeim í ár og í fyrra, en það ætti ekki að koma að sök,því það eru til fyrningar frá því í fyrra, en þá var uppskeran mjög góð.
Í morgunn málaði ég þá bletti á húsinu að utanverðu þar sem málningin var flögnuð, svo nú er allt tilbúið undir málningu að utan.
Eftir hádegi fór ég einn í hjólatúr, því Þórunn vildi frekar vera heima og sinna um bóndabaunirnar. Það er líka ágætt að fara einn annað slagið, því þá get ég tekið betur á. Ég hef trú á því að það sé hollt að reyna vel á sig öðru hvoru, svona til að fá almennilega hreyfingu á blóðið.
Síðdegis bakaði ég svo jólaköku, sem bragðaðist ágætlega.
Grassa kom í heimsókn og kunni vel að meta kökuna og dóttir hennar var á sama máli um að hún væri góð.
24 maí 2006
Aftur afmæli.
Veður: 10°/23° Léttskýjað, gola.
Það var afmælisveisla aftur í dag, nú voru það tvíburarnir sonardætur Þórunnar sem áttu afmæli. Þær urðu fjórtán ára í dag og Mamma þeirra á líka afmæli þennan dag, ekki veit ég hversu gömul hún er.
Við fórum ekki á uppáhalds tertustaðinn okkar í dag, svo við fengum bara sæmilega góðar kökur.
Það var afmælisveisla aftur í dag, nú voru það tvíburarnir sonardætur Þórunnar sem áttu afmæli. Þær urðu fjórtán ára í dag og Mamma þeirra á líka afmæli þennan dag, ekki veit ég hversu gömul hún er.
Við fórum ekki á uppáhalds tertustaðinn okkar í dag, svo við fengum bara sæmilega góðar kökur.
23 maí 2006
Tertur
Veður: 10°/20° léttskýjað, gola.
Í morgunn meðan ég var enn upp í rúmi og svona að velta því fyrir mér hvort það væri kominn dagur, en var enn ekki kominn svo langt að ég væri farin að athuga hvað klukkan segði um það hvort það væri kominn tími til að vakna til fulls. Meðan ég var í þessum hugleiðingum þá hringir dyrabjallan ósköp hæversklega, bara svona eitt feimnislegt dingl Ég dreif mig fram úr rúminu til að athuga hvernig á þessu dingli stæði og eftir að hafa tínt á mig einhverjar spjarir, svona til að fullnægja lágmarks velsæmi leit ég út á veröndina og kom þá auga á þau sæmdarhjón Rósu og Geira. Klukkan var átta þegar hér var komið sögu og ég enn órakaður og með stírurnar í augunum, þá var geiri búinn að vera á róli í fimm tíma, en frúin eitthvað skemur.
Meðan við sváfum á okkar græna voru þau búin að ná í eitthvað af kössum niður í geymslu og setja meðal annars upp tölvuna sem kom með búslóðinni í gær en vantaði snúru til að tengja hana við straum, en við áttum slíkan grip að lána þeim og nú voru þau mætt til að sækja hann.
Við fórum svo með þeim til að sjá hvort tölvan tengdist internetinu, jú það gekk eins og í sögu. Síðan fórum við öll saman niður í Aveiro meðal annars til að reyna að fá einhverjar upplýsingar um nýja sjónvarpið þeirra, en það eru einhver vandamál við að fá eðlilega mynd á það. Við fengum engar upplýsingar sem að gagni komu, en þau keyptu sér hitamæli til að geta upplýst vini og ættingja um rétt hitastig þegar þeir hafa samband við þau..
Eftir hádegi gerðum við garðinum svolítið til góða. Sumt af lauknum er farinn að leggjast út af, en þegar laukurinn er fullvaxinn leggst kálið á honum út af og eftir það vex hann ekki meir. Þetta hefur ekkert að gera með hvort hann er stór eða smár. Bara virðist ekki nenna að halda sér uppréttum lengur.
Við höfum það fyrir sið þegar einhver í fjölskyldum okkar á afmæli, eða verið er að halda upp á eitthvað sérstakt að fara á kaffihús og fá okkur góða tertusneið. Er þetta ekki alveg lögleg afsökun fyrir að láta undan löngun sinni í sætindi? Í gær átti hún Bryndís afmæli, en þar sem við vorum þá upptekin frestuðum við því þar til í dag að fara og fá tertusneiðina okkar. Kaffihús sem er í bæ í um það bið 15 Km fjarlægð frá okkur finnst okkur að bjóði upp á bestu terturnar, svo við teljum það ekki eftir að aka þangað, enda er umhverfið á leiðinni þangað mjög fallegt.
Guðmundur og Jónína komu hingað í kvöld. Þau komu með flugi til Faro í morgunn, erindið hingað til Portúgals að þessu sinni er að ganga frá kaupum á húsi og meðfylgjandi landi. Þau eru búin að heimsækja Portúgal á hverju ári mörg undanfarin ár og líkar mjög vel við land og þjóð og nú er svo komið að þau eru að festa sér eign hér með það í huga að setjast hér að síðar meir.
Þessi eign er í um það bil 120 Km. til suðurs frá því sem við búum. Við vonumst eftir að fá tækifæri til að sjá staðinn núna á meðan þau eru hér í landi, en þau reikna með að vera hér í eina viku.
Í morgunn meðan ég var enn upp í rúmi og svona að velta því fyrir mér hvort það væri kominn dagur, en var enn ekki kominn svo langt að ég væri farin að athuga hvað klukkan segði um það hvort það væri kominn tími til að vakna til fulls. Meðan ég var í þessum hugleiðingum þá hringir dyrabjallan ósköp hæversklega, bara svona eitt feimnislegt dingl Ég dreif mig fram úr rúminu til að athuga hvernig á þessu dingli stæði og eftir að hafa tínt á mig einhverjar spjarir, svona til að fullnægja lágmarks velsæmi leit ég út á veröndina og kom þá auga á þau sæmdarhjón Rósu og Geira. Klukkan var átta þegar hér var komið sögu og ég enn órakaður og með stírurnar í augunum, þá var geiri búinn að vera á róli í fimm tíma, en frúin eitthvað skemur.
Meðan við sváfum á okkar græna voru þau búin að ná í eitthvað af kössum niður í geymslu og setja meðal annars upp tölvuna sem kom með búslóðinni í gær en vantaði snúru til að tengja hana við straum, en við áttum slíkan grip að lána þeim og nú voru þau mætt til að sækja hann.
Við fórum svo með þeim til að sjá hvort tölvan tengdist internetinu, jú það gekk eins og í sögu. Síðan fórum við öll saman niður í Aveiro meðal annars til að reyna að fá einhverjar upplýsingar um nýja sjónvarpið þeirra, en það eru einhver vandamál við að fá eðlilega mynd á það. Við fengum engar upplýsingar sem að gagni komu, en þau keyptu sér hitamæli til að geta upplýst vini og ættingja um rétt hitastig þegar þeir hafa samband við þau..
Eftir hádegi gerðum við garðinum svolítið til góða. Sumt af lauknum er farinn að leggjast út af, en þegar laukurinn er fullvaxinn leggst kálið á honum út af og eftir það vex hann ekki meir. Þetta hefur ekkert að gera með hvort hann er stór eða smár. Bara virðist ekki nenna að halda sér uppréttum lengur.
Við höfum það fyrir sið þegar einhver í fjölskyldum okkar á afmæli, eða verið er að halda upp á eitthvað sérstakt að fara á kaffihús og fá okkur góða tertusneið. Er þetta ekki alveg lögleg afsökun fyrir að láta undan löngun sinni í sætindi? Í gær átti hún Bryndís afmæli, en þar sem við vorum þá upptekin frestuðum við því þar til í dag að fara og fá tertusneiðina okkar. Kaffihús sem er í bæ í um það bið 15 Km fjarlægð frá okkur finnst okkur að bjóði upp á bestu terturnar, svo við teljum það ekki eftir að aka þangað, enda er umhverfið á leiðinni þangað mjög fallegt.
Guðmundur og Jónína komu hingað í kvöld. Þau komu með flugi til Faro í morgunn, erindið hingað til Portúgals að þessu sinni er að ganga frá kaupum á húsi og meðfylgjandi landi. Þau eru búin að heimsækja Portúgal á hverju ári mörg undanfarin ár og líkar mjög vel við land og þjóð og nú er svo komið að þau eru að festa sér eign hér með það í huga að setjast hér að síðar meir.
Þessi eign er í um það bil 120 Km. til suðurs frá því sem við búum. Við vonumst eftir að fá tækifæri til að sjá staðinn núna á meðan þau eru hér í landi, en þau reikna með að vera hér í eina viku.
22 maí 2006
Ótrúlegt.
Veður: 10°/20° Skúr í nótt og nokkrir dropar í morgunn, en orðið léttskýjað síðdegis, gola.
Moldin hafði aðeins mýkst við rigninguna í gær og í nótt, en það hefði svo sannarlega mátt rigna miklu meira. Ég notaði tækifærið til að fjarlægja svolítið af arfa meðan moldin er mjúk, hún verður ekki lengi að fá harða skel á ný þegar sólin er búin að baka hana í nokkra daga.
Hún Bryndís sonardóttir mín átti merkisafmæli í dag og er þar með orðin táningur. Til hamingju með það Bryndís mín.
Það ótrúlega skeði í dag að Geiri fékk búslóðina sína heim að dyrum á þeim tíma sem lofað var.
Þó ég hafi verið þarna til að hjálpa þeim við að losa gáminn og bera inn búslóðina er ég eiginlega ekki farinn að trúa því að það geti gengið svona vel fyrir sig og snurðulaust að fá búslóðina í gegnum toll og heim til sín.
Það þurfti enginn að mæta niður á höfn til að fylla út einhver skjöl, eins og ég taldi víst. Eyjólfur hringdi bara í flutningafyrirtækið og sagði til um hvert ætti að senda þetta og þar með var þetta klappað og klárt.
Ég var líka búinn að gera mér í hugarlund að gámurinn kæmi á löngum tengivagni, en þess í stað kom hann á sérbúnum venjulegum sex hjóla bíl. Það var ekkert mál að koma þessum bíl rétt að þar sem við tókum húsgögnin inn og það sem meira var að þá var hægt að lækka bílinn á meðan við vorum að losa gáminn. Það tók heldur ekki nema tuttugu mínútur að losa allt út úr gámnum
Á stéttina fyrir utan húsið. Þegar bíllin var farinn
var gengið í að fara með sumt af búslóðinni upp í íbúðina, en mikið af kössum var settur inn í bílageymsluna. Þau ætla sér að taka þetta upp í rólegheitum.
Moldin hafði aðeins mýkst við rigninguna í gær og í nótt, en það hefði svo sannarlega mátt rigna miklu meira. Ég notaði tækifærið til að fjarlægja svolítið af arfa meðan moldin er mjúk, hún verður ekki lengi að fá harða skel á ný þegar sólin er búin að baka hana í nokkra daga.
Hún Bryndís sonardóttir mín átti merkisafmæli í dag og er þar með orðin táningur. Til hamingju með það Bryndís mín.
Það ótrúlega skeði í dag að Geiri fékk búslóðina sína heim að dyrum á þeim tíma sem lofað var.
Þó ég hafi verið þarna til að hjálpa þeim við að losa gáminn og bera inn búslóðina er ég eiginlega ekki farinn að trúa því að það geti gengið svona vel fyrir sig og snurðulaust að fá búslóðina í gegnum toll og heim til sín.
Það þurfti enginn að mæta niður á höfn til að fylla út einhver skjöl, eins og ég taldi víst. Eyjólfur hringdi bara í flutningafyrirtækið og sagði til um hvert ætti að senda þetta og þar með var þetta klappað og klárt.
Ég var líka búinn að gera mér í hugarlund að gámurinn kæmi á löngum tengivagni, en þess í stað kom hann á sérbúnum venjulegum sex hjóla bíl. Það var ekkert mál að koma þessum bíl rétt að þar sem við tókum húsgögnin inn og það sem meira var að þá var hægt að lækka bílinn á meðan við vorum að losa gáminn. Það tók heldur ekki nema tuttugu mínútur að losa allt út úr gámnum
Á stéttina fyrir utan húsið. Þegar bíllin var farinn
var gengið í að fara með sumt af búslóðinni upp í íbúðina, en mikið af kössum var settur inn í bílageymsluna. Þau ætla sér að taka þetta upp í rólegheitum.
21 maí 2006
Rólegt
Veður: 17°/20° skýjað, smá skúr síðdegis. Hefði gjarnan mátt vera meira.
Rólegt í dag eins og vera ber á sunnudegi.
Skruppum í morgunn í Blómavalið okkar, en það er stór gróðrarstöð í 13 Km. fjarlægð frá okkur. Þangað förum við til að kaupa blóm og tré í garðinn.
Í morgunn fórum við þangað til að kaupa blóm handa afmælisbarni dagsins, en Rósa átti afmæli í dag. Við færðum henni svo blómin eftir hádegi í dag. Hún var að halda upp á afmælið með matarboðinu í gærkvöldi. Það er eins gott að Portúgalar frétti ekki af því að hún hélt upp á afmælið svona fyrir fram, því það segja þeir að maður megi alls ekki gera. Því með því að halda upp á slíkt fyrirfram segja þeir að maður sé að storka örlögunum, það sé engin vissa fyrir því að maður lifi til næsta dags.
Við fórum í gönguferð síðdegis, svona rétt til að viðra af okkur tölvuslenið, en við vorum búin að sitja nokkuð drjúgt við tölvurnar í dag.
Í kvöld vorum við boðin í Kaffisopa og spjall til Portúgalskra vina okkar. Það var reglulega ánægjulegt, ekki síst fyrir þá sök að þau tala ensku.
Rólegt í dag eins og vera ber á sunnudegi.
Skruppum í morgunn í Blómavalið okkar, en það er stór gróðrarstöð í 13 Km. fjarlægð frá okkur. Þangað förum við til að kaupa blóm og tré í garðinn.
Í morgunn fórum við þangað til að kaupa blóm handa afmælisbarni dagsins, en Rósa átti afmæli í dag. Við færðum henni svo blómin eftir hádegi í dag. Hún var að halda upp á afmælið með matarboðinu í gærkvöldi. Það er eins gott að Portúgalar frétti ekki af því að hún hélt upp á afmælið svona fyrir fram, því það segja þeir að maður megi alls ekki gera. Því með því að halda upp á slíkt fyrirfram segja þeir að maður sé að storka örlögunum, það sé engin vissa fyrir því að maður lifi til næsta dags.
Við fórum í gönguferð síðdegis, svona rétt til að viðra af okkur tölvuslenið, en við vorum búin að sitja nokkuð drjúgt við tölvurnar í dag.
Í kvöld vorum við boðin í Kaffisopa og spjall til Portúgalskra vina okkar. Það var reglulega ánægjulegt, ekki síst fyrir þá sök að þau tala ensku.
20 maí 2006
Veður: 13°/23° Skýjað.
Rósa og Geiri komu hér í morgunn og þá var ákveðið að við færum öll saman í búðina sem þau keyptu rúmin sín og dýnur í þau, en því miður voru dýnurnar allt of litlar í rúmin og nú eru að verða liðnar tvær vikur síðan þetta var. Það var komin tími á að mæta á staðinn og reyna að fá einhverjar upplýsingar um hvenær réttu dýnurnar kæmu. Þau fengu loforð um að dýnurnar yrðu sendar heim til þeirra klukkan ellefu á niðvikudag í næstu viku.
Þau keyptu sér skrifstofustól í þessari sömu búð og nú láta þau væntanlega fara vel um sig á stólnum við tölvuna.
Á heimleiðinni komu þær Þórunn og Rósa við á markaðnum í Albergaria, en þær voru svo elskulegar við okkur Geira, sem er nú ekkert nýtt að losa okkur undan þeirri prísund að koma með á markaðinn, en okkur finnst margt skemmtilegra en að rölta um slíka staði. Mér finnst mjög leiðinlegt að hlusta á hrópin og köllin í sígaununum.
Í kvöld buðu svo Geiri og Rósa okkur, Manúel, Matthild og Eyjólfi út að borða á veitingahús sem er í næsta húsi við þar sem þau búa.
Það voru allir mjög ánægðir með þann mat sem þeir pöntuðu sér og þjónustan á þessu veitingahúsi er mjög góð.
Rósa og Geiri komu hér í morgunn og þá var ákveðið að við færum öll saman í búðina sem þau keyptu rúmin sín og dýnur í þau, en því miður voru dýnurnar allt of litlar í rúmin og nú eru að verða liðnar tvær vikur síðan þetta var. Það var komin tími á að mæta á staðinn og reyna að fá einhverjar upplýsingar um hvenær réttu dýnurnar kæmu. Þau fengu loforð um að dýnurnar yrðu sendar heim til þeirra klukkan ellefu á niðvikudag í næstu viku.
Þau keyptu sér skrifstofustól í þessari sömu búð og nú láta þau væntanlega fara vel um sig á stólnum við tölvuna.
Á heimleiðinni komu þær Þórunn og Rósa við á markaðnum í Albergaria, en þær voru svo elskulegar við okkur Geira, sem er nú ekkert nýtt að losa okkur undan þeirri prísund að koma með á markaðinn, en okkur finnst margt skemmtilegra en að rölta um slíka staði. Mér finnst mjög leiðinlegt að hlusta á hrópin og köllin í sígaununum.
Í kvöld buðu svo Geiri og Rósa okkur, Manúel, Matthild og Eyjólfi út að borða á veitingahús sem er í næsta húsi við þar sem þau búa.
Það voru allir mjög ánægðir með þann mat sem þeir pöntuðu sér og þjónustan á þessu veitingahúsi er mjög góð.
19 maí 2006
Múrverk
Veður: 10°/24° Léttskýjað, gola.
Vann svolítið í garðinum í morgunn, aðallega við tómatplönturnar.
Eftir það gerðist ég múrari, en múrverk er eitthvað sem mér finnst fremur leiðinlegt að fást við, en það verður oft að láta sig hafa það að gera fleira en gott þykir. Það er visst svæði á húsinu bæði að utan og innan þar sem málningin flagnar alltaf af veggjunum. Að utan er það svo slæmt að það er eins og múrhúðin leysist líka upp. Ég var í morgunn að reyna að laga verstu skemmdirnar, því það stendur til að mála húsið að utan núna á næstu dögum. Það er búið að reyna að bera sérstök efni á þessa bletti og það virðist hjálpa nokkuð til.
Eftir hádegi fórum við svo að hjóla, því leikfimin féll niður í morgunn vegna fjarveru kennarans, en hún lét vita í gær að það yrði ekki leikfimi í dag.
Það var ferskt og gott veður til að hjóla í dag, hæfilega hlýtt og aðeins gola.
Nú er sá tími að maísinn er að byrja að kíkja upp úr moldinni á ökrunum sem við hjóluðum framhjá.
Búslóð Geira og Rósu er komin til Porto og það eru góðar líkur á að gámurinn verði kominn heim til þeirra síðdegis á mánudag. Þá er eins gott að bretta upp ermar til að geta hjálpað til við að koma búslóðinni inn hjá þeim.
Vann svolítið í garðinum í morgunn, aðallega við tómatplönturnar.
Eftir það gerðist ég múrari, en múrverk er eitthvað sem mér finnst fremur leiðinlegt að fást við, en það verður oft að láta sig hafa það að gera fleira en gott þykir. Það er visst svæði á húsinu bæði að utan og innan þar sem málningin flagnar alltaf af veggjunum. Að utan er það svo slæmt að það er eins og múrhúðin leysist líka upp. Ég var í morgunn að reyna að laga verstu skemmdirnar, því það stendur til að mála húsið að utan núna á næstu dögum. Það er búið að reyna að bera sérstök efni á þessa bletti og það virðist hjálpa nokkuð til.
Eftir hádegi fórum við svo að hjóla, því leikfimin féll niður í morgunn vegna fjarveru kennarans, en hún lét vita í gær að það yrði ekki leikfimi í dag.
Það var ferskt og gott veður til að hjóla í dag, hæfilega hlýtt og aðeins gola.
Nú er sá tími að maísinn er að byrja að kíkja upp úr moldinni á ökrunum sem við hjóluðum framhjá.
Búslóð Geira og Rósu er komin til Porto og það eru góðar líkur á að gámurinn verði kominn heim til þeirra síðdegis á mánudag. Þá er eins gott að bretta upp ermar til að geta hjálpað til við að koma búslóðinni inn hjá þeim.
18 maí 2006
Ljósmyndadagur
Veður: 14°/24 léttskýjað.
Í morgunn var ákveðið að helga daginn í dag ljósmyndun, áhugaljósmyndarann á heimilinu vantaði myndefni. Það var ákveðið að far á næst hæsta fjall Portúgals, sem er rétt rúmlega þúsund metra hátt og athuga hvort þar væri ekki áhugavert myndefni að finna. Við buðum Geira og Rósu að slást með í ferðina, því það er gott fyrir þau að þekkja þessa leið til að geta farið með væntanlega gesti sína þarna þegar þeir fara að streyma til þeirra. Bæði er að þarna er fallegt landslag og svo eru þarna ævaforn hús hlaðin úr grjóti og sumt af þeim er enn í notkun.
Leiðin þarna uppeftir er líka víða mjög falleg, á mörgum stöðum er mjög fallegt og vítt útsýni.
Þegar við vorum komin upp á fjallið og stigum út úr bílnum fannst okkur vera dálítið kalt, því það var gola og hitinn ekki nema fjórtán gráður. Ilmurinn af gróðrinum sem var þarna í blóma var alveg frábær. Við fórum í svolítinn göngutúr þarna til að skoða hvernig jökullin frá því á ísöld hefur slípað til steininn og í sumum tilfellum gert ótrúlegar uppstillingar.
Eftir skoðunarferðina fengum við okkur að borða í bæ sem heitir Caramulo, en í þessum bæ hæst upp í fjöllum er í sama húsi listasafn með mörgum frægum málverkum og fornbílasafn. Á veitingahúsinu sem við fórum á virtust flestir gestirnir vera fastagestir.
Við vorum öll vel sátt við þann mat sem við fengum nema Geiri hann er enn ekki alveg sáttur við portúgalska matreiðslu.
Við völdum svo að fara aðra leið heim og ekki er útsýnið neitt lakara á þeirri leið en þeirri sem við völdum upp eftir.
Eyjólfur leit svo við hjá okkur síðdegis, sem var mjög ánægjulegt og um kvöldmatarleitið litu þær mæðgur inn Grasa og Johana. Það er alltaf gaman að spjalla við hana Grösu.
Í morgunn var ákveðið að helga daginn í dag ljósmyndun, áhugaljósmyndarann á heimilinu vantaði myndefni. Það var ákveðið að far á næst hæsta fjall Portúgals, sem er rétt rúmlega þúsund metra hátt og athuga hvort þar væri ekki áhugavert myndefni að finna. Við buðum Geira og Rósu að slást með í ferðina, því það er gott fyrir þau að þekkja þessa leið til að geta farið með væntanlega gesti sína þarna þegar þeir fara að streyma til þeirra. Bæði er að þarna er fallegt landslag og svo eru þarna ævaforn hús hlaðin úr grjóti og sumt af þeim er enn í notkun.
Leiðin þarna uppeftir er líka víða mjög falleg, á mörgum stöðum er mjög fallegt og vítt útsýni.
Þegar við vorum komin upp á fjallið og stigum út úr bílnum fannst okkur vera dálítið kalt, því það var gola og hitinn ekki nema fjórtán gráður. Ilmurinn af gróðrinum sem var þarna í blóma var alveg frábær. Við fórum í svolítinn göngutúr þarna til að skoða hvernig jökullin frá því á ísöld hefur slípað til steininn og í sumum tilfellum gert ótrúlegar uppstillingar.
Eftir skoðunarferðina fengum við okkur að borða í bæ sem heitir Caramulo, en í þessum bæ hæst upp í fjöllum er í sama húsi listasafn með mörgum frægum málverkum og fornbílasafn. Á veitingahúsinu sem við fórum á virtust flestir gestirnir vera fastagestir.
Við vorum öll vel sátt við þann mat sem við fengum nema Geiri hann er enn ekki alveg sáttur við portúgalska matreiðslu.
Við völdum svo að fara aðra leið heim og ekki er útsýnið neitt lakara á þeirri leið en þeirri sem við völdum upp eftir.
Eyjólfur leit svo við hjá okkur síðdegis, sem var mjög ánægjulegt og um kvöldmatarleitið litu þær mæðgur inn Grasa og Johana. Það er alltaf gaman að spjalla við hana Grösu.
17 maí 2006
Bílaviðgerðir.
Veður: 15°/25° Léttskýjað til hádegis, en eftir það skýjað og gola.
Sleppti “blaðalestri” eftir morgunkaffi í morgunn en fór í þess stað strax út að vinna, bæði var að það voru einhver vandkvæði á að komast út á netið og svo vildi ég ljúka því sem ég ætlaði að gera í garðinum á meðan það væri hæfilega heitt til að vinna úti.
Mér datt í hug máltækið”oft er að smáir sparast þegar stórir farast” Þegar ég var að reita arfa í morgunn, því mér gengur mikið betur að finna stóra arfann en þann smávaxna, eins og gefur að skilja með þá sjón sem ég er með. Annars er ég bara orðinn með furðugóða sjón í fingurgómunum þegar arfinn er annars vegar, svo hann má fara að gæta að sér.
Áður en grasflötin var slegin var sláttuvélinni gert til góða meðal annars skipt um olíu á mótornum. Ég þurfti að fá hjálp hjá Þórunni til að hella olíunni á og skoða á kvarðanum hvort magnið væri rétt.
Myndin hér fyrir ofan var tekin úti í garði í dagog sýnir hvað rósirnar eru fallegar núna.
Eftir matinn fórum við með bílinn á verkstæði, þó tilefnið væri ekki mikið, því það vantaði bara hemlaljós öðrumegin. Ég var búin að reyna að skipta um peru, en það vafðist fyrir mér að ráða fram úr hvernig ætti að fara að því. Svo við renndum bara til Opel til að fá aðstoð. Jú það var alveg sjálfsagt að bjarga þessu á stundinni. Stúlkan sem sér um afgreiðsluna sá líka um að aka bílnum inn og út af verkstæðinu. Þó hún væri í hvítum og tandurhreinum slopp breiddi hún áklæði yfir sætið áður en hún settist inn.
Á meðan við vorum að bíða eftir bílnum kom öldruð kona og vildi selja Þórunni einhverja fígúru fyrir tvær evrur til styrktar veikum börnum. Þórunn lét þessar tvær evrur af hendi, en á eftir vildi sú aldna endilega kaupa kaffibolla handa Þórunni úr sjálfsala sem er þarna. Sú aldna talaði smávegis í ensku og sagðist vera orðin 87ára. Að lokum upplýsti hún Þórunni um að Opel væri framleiddur í Þýskalandi en Chevrolet væri framleiddur í Ameriku.
Þegar reikningurinn kom fyrir viðgerðina hljóðaði hann upp á 1,25 evru, það var semsagt bara tekin greiðsla fyrir efni en ekkert fyrir vinnuna.
Við ætluðum að heimsækja Pétur í þessari ferð, en þegar við hringdum í hann sagðist hann vera að fara út úr dyrunum með Rósu “vinkonu” sinni svo það gat ekkert orðið af þeirri heimsókna, lítur helst út fyrir að við verðum að bóka með löngum fyrirvara ef við ætlum að heimsækja Pétur. Við erum búin að gera nokkrar tilraunir að undanförnu til að líta á karlinn án árangurs.
Við keyptum málningu á húsið að utan, það þarf eitthvað að hressa upp á útlitið að utanverðu.
Á heimleiðinni litum við inn hjá Geira og Rósu í kaffi og spjall. Eyjólfur heimsótti þau í dag og hjálpaði þeim við að reyna að hafa upp á gámnum með húsgögnunum þeirra, það er vonandi að það skýrist á morgunn hvar gámurinn er staddur.
Geiri og Rósa buðu okkur út að borða næsta laugardagskvöld og báðu okkur um að bjóða Manúel og Matthild líka fyrir sína hönd. Við erum búin að skila þessu til þeirra og þau þáðu boðið með þökkum. Voru að sjálfsögðu að spá í hvað þetta yrði hræðilega dýrt fyrir gestgjafana.
Sleppti “blaðalestri” eftir morgunkaffi í morgunn en fór í þess stað strax út að vinna, bæði var að það voru einhver vandkvæði á að komast út á netið og svo vildi ég ljúka því sem ég ætlaði að gera í garðinum á meðan það væri hæfilega heitt til að vinna úti.
Mér datt í hug máltækið”oft er að smáir sparast þegar stórir farast” Þegar ég var að reita arfa í morgunn, því mér gengur mikið betur að finna stóra arfann en þann smávaxna, eins og gefur að skilja með þá sjón sem ég er með. Annars er ég bara orðinn með furðugóða sjón í fingurgómunum þegar arfinn er annars vegar, svo hann má fara að gæta að sér.
Áður en grasflötin var slegin var sláttuvélinni gert til góða meðal annars skipt um olíu á mótornum. Ég þurfti að fá hjálp hjá Þórunni til að hella olíunni á og skoða á kvarðanum hvort magnið væri rétt.
Myndin hér fyrir ofan var tekin úti í garði í dagog sýnir hvað rósirnar eru fallegar núna.
Eftir matinn fórum við með bílinn á verkstæði, þó tilefnið væri ekki mikið, því það vantaði bara hemlaljós öðrumegin. Ég var búin að reyna að skipta um peru, en það vafðist fyrir mér að ráða fram úr hvernig ætti að fara að því. Svo við renndum bara til Opel til að fá aðstoð. Jú það var alveg sjálfsagt að bjarga þessu á stundinni. Stúlkan sem sér um afgreiðsluna sá líka um að aka bílnum inn og út af verkstæðinu. Þó hún væri í hvítum og tandurhreinum slopp breiddi hún áklæði yfir sætið áður en hún settist inn.
Á meðan við vorum að bíða eftir bílnum kom öldruð kona og vildi selja Þórunni einhverja fígúru fyrir tvær evrur til styrktar veikum börnum. Þórunn lét þessar tvær evrur af hendi, en á eftir vildi sú aldna endilega kaupa kaffibolla handa Þórunni úr sjálfsala sem er þarna. Sú aldna talaði smávegis í ensku og sagðist vera orðin 87ára. Að lokum upplýsti hún Þórunni um að Opel væri framleiddur í Þýskalandi en Chevrolet væri framleiddur í Ameriku.
Þegar reikningurinn kom fyrir viðgerðina hljóðaði hann upp á 1,25 evru, það var semsagt bara tekin greiðsla fyrir efni en ekkert fyrir vinnuna.
Við ætluðum að heimsækja Pétur í þessari ferð, en þegar við hringdum í hann sagðist hann vera að fara út úr dyrunum með Rósu “vinkonu” sinni svo það gat ekkert orðið af þeirri heimsókna, lítur helst út fyrir að við verðum að bóka með löngum fyrirvara ef við ætlum að heimsækja Pétur. Við erum búin að gera nokkrar tilraunir að undanförnu til að líta á karlinn án árangurs.
Við keyptum málningu á húsið að utan, það þarf eitthvað að hressa upp á útlitið að utanverðu.
Á heimleiðinni litum við inn hjá Geira og Rósu í kaffi og spjall. Eyjólfur heimsótti þau í dag og hjálpaði þeim við að reyna að hafa upp á gámnum með húsgögnunum þeirra, það er vonandi að það skýrist á morgunn hvar gámurinn er staddur.
Geiri og Rósa buðu okkur út að borða næsta laugardagskvöld og báðu okkur um að bjóða Manúel og Matthild líka fyrir sína hönd. Við erum búin að skila þessu til þeirra og þau þáðu boðið með þökkum. Voru að sjálfsögðu að spá í hvað þetta yrði hræðilega dýrt fyrir gestgjafana.
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)