Ný reynsla.

Veður: 4,3°/19,7° léttskýjað.

Með hverjum degi sem líður bætir maður einhverju í sarp reynslu sinnar og þar sem ég á skammt eftir að ná því að hafa lifað í 26000 daga, ætti að vera komið mikið af reynslu í minn sarp og fremur líklegt að um endurtekningar sé að ræða en nýja reynslu úr þessu, en lífið er alltaf að koma manni á óvart. Í dag reyndi ég nokkuð sem ég vonaði að ég slyppi við að upplifa, en það var að verða keyrður niður þar sem ég var að hjóla úti á þjóðvegi.
Ég er margbúinn að segja frá því að ég dáist að því hvað bílstjórar hér hafa verið tillitsamir þegar við erum á hjólunum, láta sig oft hafa að lötra á eftir okkur langar leiðir þar til það er öruggt að þeir geti farið framúr okkur án þess að valda okkur ama. En í dag var komið að því að upplifa hið gagnstæða. Ég var á heimleið eftir að hafa hjólað hér inn Vougadalinn, svona til að sjá hvernig Vouga áin liti út eftir að rennslið í henni hefur aukist eftir úrkomuna að undanförnu. Nú svo var það í smábeygju að ég mætti tveim litlum bílum og varð var við bíl á eftir mér og reiknaði með að hann færi framúr mér þegar bílarnir væru komnir framhjá, en nei þessi gaf sér ekki tíma í slíkt hangs, heldur fór framúr mér um leið og hann mætti bílunum og þar sem ekki var rúm fyrir þrjú farartæki á veginum í einu kaus hann frekar að aka utan í mig en lenda framan á öðrum bíl.
Þetta var stór sendibíll og ég lenti á miðri hlið hans og það var nóg til að ég missti jafnvægið og féll í götuna þegar bíllinn var kominn framhjá mér. Ég hruflaðist aðeins á handlegg og læri, svo minni gátu meiðslin ekki verið. Bílstjórinn stoppaði og kom til að athuga hvort ég væri meiddur og staglaðist sífellt á því hvort ég vildi ekki fara á sjúkrahús og þegar ég leit betur á bílinn skildi ég hvers vegna hann var svona viljugur að koma mér á sjúkrahús, jú þetta var sjúkraflutningabíll sem ók á mig, en ekki með blikkandi ljós eða sírenur í gangi.
Ég afþakkaði alla aðstoð, en bað hann þess í stað að fara aðeins varlegar framvegis, sem ég vona að hann geri.
Ég er búinn að hjóla hér í landi í fimmtán ár án þess að verða fyrir ónæði frá bílum og ef ég fæ frið fyrir þeim næstu fimmtán árin, þá er þetta bara í góðu lagi. Hjólið þurfti að fá aðhlynningu eftir byltuna, því gírarnir urðu fyrir hnjaski, en ég varð ekki var við það fyrr en á heimleiðinni, en þetta eru bara smámunir og það er komið á hjólasjúkrahús og útskrifast á laugardag.